بسم الله الرحمن الرحیم

آیه (الرحمن الرحیم)

الرحمن چنانکه علمای زبان عرب می گویند ،الرحمن صفتی است برای خدا که دلالت بر مبالغه و کثرت می کندو الرحیم هم صفتی است که دلالت بر ثبوت می کند و به اصطلاح الرحمن صفت مبالغه است و الرحیم صفت مشبهه است.پس معنا چنین می شود که رحمت خداوند در عین کثرت ،پایدار هم است.

در مورد این دو صفت در آیه اول این سوره مقداری بحث کردیم، لذا تکرار نمی کنم،ولکن نکته ای که در اینجا است،این که،وقتی خداوند سومین آیه قرآن را این دو صفت خود (با آن وصفی که توضیح دادیم(کثرت و ثبات))و همچنین در آیه دیگر می فرماید:اگر بندگانم بر خلاف دستورم عمل کردند و پشیمان شدند،من آنها را می بخشم (قل یا عبادی الذین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله انّ الله یغفر الذنوب جمیعا)،شایسته است است که ما هم در حد توانمان خود را به این دو صفت ملتزم کنیم و زندگی زیباتری داشته باشیم.
اما نکات دیگر:
1-مدیریت خداوند،همراه با  ترحم و عطوفت است .بعد از ربّ العالمین ، الرحمن الرحیم آورده.
2-از امام سجاد نقل است که خداوند فرمود: ای پسر آدم، به اراده من تو توان خواستن و اراده و انجام واجبات را داری.

موفق باشید

نوشته شده توسط س.م. مرتضوی مقدم در دوشنبه 85/8/8 و ساعت 7:4 صبح | نظرات دیگران()